Gayya

 Gayya

Vakit; suç işlemeye  ayarlandıysa eğer

Geceler cin çağırır gündüzler de şeytanı

Nârsız meleğin bile  sağı yandıysa eğer

Günâh gözlü semâdan inen kokuyu tanı

Yazarlığa Nasıl Başladım

Otobüsün silecekleri sağa sola hareketler ederken yağmurun hızına yetişemiyor. Yağmur ön camdan hiç eksilmiyor ve şoförü zorluyor gibi görünüyordu. Yolculuk yaparken mutlaka şoför arkasını tercih ederim, yolu takip etme alışkanlığım vardır nedense. Mecbur kaldığımda bir iki sefer arka koltuklara oturduğum olmuştur ama şansımı sonuna kadar kullanırım, hatta yolculuk saatimi değiştiğim olmuştur çoğu kereler bu nedenle. Bir de gündüz yolculuğunu çok sevmem, gece uyumayı tercih edenler çoktur, sessizlik olur otobüste. Fakat gündüz daha bir hareketlilik gözlenir, bu hareketlilik ve sesler hoşuma gitmez. Gece sadece yola bakarım, dikkatimi dağıtacak başka nesneler pek görünmez, bu da benim istediğim şey zaten. Belki de şoförden daha büyük dikkatle izliyorumdur yolu.

Hayatta Kalabilmek

 Hayatta Kalabilmek

Onu gördüğümde siyahın bu kadar siyahını daha önce hiç görmediğimi düşündüm. Karşımdaki koltukta keyifle oturan ve neredeyse koltuğun oturma yeri kadar büyüklüğünde, birçok kolları olan kocaman bir örümcek. Ben ayaklarımı topluyorum, oturduğum kanepede sanki kaybolabilecekmişim gibi büzüşüyor, kendimi saklamaya çalışıyorum fakat nafile. O ise zaten yalnızca bana geldiği için gözleri üzerimde. “Bu sefer gerçek bu, hayal filan değil” Diyorum, tutabilsem tutacak kadar gerçek bir yaratık. Böyle zamanlarda felçli biri gibi kıpırdayamıyorum, üzerime tonlarca ağırlık biniyor ve ellerim ayaklarım kıpırdayamaz oluyor. Görüyorum, duyuyorum, korkuyorum fakat eylemde bulunamıyorum, ses tellerim kesilmişçesine sesim çıkmıyor.  

 

aciz

 Aciz

Yolun sonu acîbse yüz yıl kalsan ne yazar 

Başına ayağına kurşun alsan ne yazar 

İfade edilmezse kelimenin ma’nâsı 

Hangi cümle kâfidir anlatmaya şu nâsı 

Nâsı nâs yapan elbet, kalbindeki ra’nâsı 

Gel dostum, tövbeye gel! Tövbeler aşka akar 

Öyle bir aşktır ki bu, suyla ateşi yakar 

osmanlida okula ilk adim

 OSMANLI'DA OKULA BAŞLAYAN ÇOCUKLAR İÇİN DÜZENLENEN 500 YILLIK GELENEK: 

"AMİN ALAYLARI"

Osmanlı Devleti’nde çocuklar olgunlaşma durumlarına göre, 4 ila 7 yaş arasında Sıbyan Mektebinde ilk eğitimlerine başlardı. Bu okulların çoğu, camilere bitişik olarak inşa edilirdi. Bu mekteplerde eğitime başlayan çocuklar için 14. Yüzyıl’dan 19. Yüzyıl sonlarına kadar çeşitli merasimler düzenlenmekteydi. Bu merasimlerin en önemlisi ise Amin Alayları idi.

osman gazinin vasiyeti

 OSMAN GAZİ'NİN, OĞLU ORHAN GAZİ'YE NASİHATİ (VASİYETİ)

"Ey oğul! Her işten önce din işlerine dikkat et. Zira farizaya (farzlara) dikkat, din ve devletin güçlenmesine sebeptir. Din işlerini; dikkatli olmayan, itikadı bozuk ve doğru yoldan ayrılmaya yönelen, büyük günahlardan kaçınmayan, helala-harama dikkat etmeyen sefihlere ve ayrıca tecrübesiz kişilere bırakma, devlet idaresinde bu gibi kişilere iş verme!.. Zira yaratandan korkmayan, yaratılandan hiç korkmaz. Büyük günah işleyen ve bunu devam ettiren kimsede sadakat olmaz.

menderesin idami

 alıntı

Menderes idam sehpasını görünce ne yaptı?

Beyazlara bürünmüş Menderes'in hafızalardan çıkmayan halini çeken isim, o günleri tüm dehşetiyle anlattı."Sehpaya çok rahat çıktı. İlmeği geçirirken resim çektim. Daha sonra hoca "Tekbir getirelim" dedi. Beraber tekbir getirdiler. Sonra Menderes ipte dönmeye başladı."

Bu sözler o dönem Menderes'in idamı sırasında idam fotoğraflarını çeken İsmail Şenyüz'e ait.