yorum Ahmet Ormancı
Ölümün Şen Kölesi
Gözü kara denizin Leyla şalından süsü!
Boğazıma dolanıp rüyalarımı ısır!
Köpük köpük dalganın Allah’a âmentüsü!
Yeniden inanç getir, kalmasın aşkım kısır!
Varla yok arasında mahlasım oldu "sıfır"
Yüzükoyun sularda dik yokuşlar arardım
Kolayına kaçmazdım, aşkı yakarken temmuz
Karanlık geçitlerden ay yüzünü sorardım
Günden güne çökerken aynadaki bu yavuz
Nereye kayboluyor kalbimdeki kılavuz?
Sırtımdaki ağırlık rüzgâr gücünü aştı
Nasıl aktı elimden geçmişteki ihtişam?
Endişe köprüsünde nefesim sıkılaştı
Sırların arasında neşe vermezken yaşam
Yüzümü saklayarak ağladım akşam akşam
Gelecek günlerimden kâbuslar nemalandı
Vuslatın zirvesine çıkmak isterken indim
Umutla uçacakken kederler havalandı
Bereket arkasında kırıntıyla yetindim
Ve yağız attan düşüp naçar kırata bindim
Ey aklı âtıl eden ayrılık zelzelesi!
Adım yazılsın taşa "Ölümün şen kölesi"
31.01.2013
Müjgân Akyüz Dündar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder