detay fotolar yazının devamında
Safranbolu Evleri, Türk kent kültürünü en iyi biçimde yansıtan en önemli miraslarımızdan biridir. 18, 19 ve 20. yüzyılın başlarında yapılmış olan 2000 civarındaki geleneksel Türk evlerinin çoğunluğu koruma altındadır.
Şehir kale, alışverişin kalbi çarşı,
Akçasu, Gümüş, Musalla, Kale altı ve Tabakhane semtlerinden meydana
gelmektedir. Şehrin bu kesimi iklim etkilerinden korunmuş olan alçak rakımlı
iki vadi arasındadır. Evler birbirine yakın ve sokakları dardır.
Bütün evler merkezi konumdaki
kamu binalarına, dini yapılara ve anıt eserlere dönük vaziyettedir.
Yerleşimlerine göre hiçbir ev diğerinin manzarasını kapamaz. Evlerin yakın
tarafındaki cepheleri kör, uzak olan cepheler ise açık ve birbirlerine
bakarlar. Şehrin meydanına çıkan tüm yollar Arnavut
kaldırımlıdır.
Safranbolu evleri, kalabalık aile yapısına göre dizayn edilmiş olup, haremlik ve
selamlık uygulaması da vardır. Evlerin zemin kısmında, besledikleri hayvanlar
barınır. Bunun yanı sıra gıdaların ve yakacak odunların depolandığı kapalı
alanlar da düşünülmüştür.
Evlerin hiçbiri diğer evin görüşünü
engellemez ve sokak ile aralarında taş duvarlar yapılmıştır. Evlerin yapımında
taş, kerpiç, ahşap ve alaturka kiremitler kullanılmıştır.
Gelenekler ve dini inançlar
evin dışarı ile olan bağlantısına da yansımıştır. Bahçe duvarları yüksek
şekilde yapılmışlardır ve pencereler kafeslidir. Evin girişlerinde zeminde taş
kullanılmışsa taşlık olarak adlandırılır. İki üç katlı inşa edilen Safranbolu evlerinin üst katlarına çıkıldığında, ahşap
ustalığının en güzel örneklerinin görüldüğü merdivenler vasıtasıyla
çıkılmaktadır.
İkinci kat yatak odalarının ve
gündelik yaşamın sürdüğü yerler olup, tavan yüksekliği daha basıktır. Üçüncü
katlar ise tavan yüksekliği bakımından daha yüksektir. Safranbolu evlerinin karakteristik
özelliklerinden biri de çıkmalarıdır. Bu sayede evler tekdüzelikten çıkarılmış
olur. Pencerelerin yapıları da dar ve uzunca şekildedir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder