 |
| dua |
Ayb
Küfür;zulmet, îman;nur!
Dur ey nefsim, hakta dur!
Dilimde, ahvâlimde olmazsa lisân-ı gayb
Şahsıma şair dersen, senindir bu koca ayb
Rabbim bizi bırakmaz, kimseye de darılmaz
O nurdan zerre içen, karanlığa sarılmaz
Yetim kalmış bu kulu himâyende tut Rabbim!
Cehâlet yorganını üstümüzden at Rabbim!
Küfür;zulmet, îman;nur!
Dur ey nefsim, hakta dur!
Rasûllerin mîrâsı ilimdir ancak ilim
Bu mîrâsın payından isteriz büyük dilim
Mu'cize dediğimiz Allâh'a elbet kolay
Sebebi hikmetini bilmeyene her olay
Hokkabazlık görünür, bilinmez çoktur oysa
Kâinatta sihirbaz nefesi yoktur oysa
Küfür;zulmet, îman;nur!
Dur ey nefsim, hakta dur!
Zulmün karanlığında ilim ilme benzemez
Nurun hükmünde ise; zâlim, kulu ezemez
Kâfirde de zekâ var, zekâ şaşar da şaşar
Akıl nasîb olan zât, ahsen-i takvim beşer
Her insan, isimlerin farklı farklı tertîbi
Doksan dokuz ismin de mânâsının terkîbi
Küfür;zulmet, îman;nur!
Dur ey nefsim, hakta dur!
Gönlümden fışkırmazsa; söz, lisân-ı gayb ile
Şahsıma insan dersem, yaşarım bu ayb ile
01.08.2013
Müjgân Akyüz Dündar
