Majifesto Ölüm

 

''İnsanlar ölümlerini  yaşarlar  ve  yaşamlarını  ölürler''

Heraklitos

Düşünce  ve  duygularımı  kimse  yaşayamaz  benim  yerime

Onlar  benim  yaratıklarımdır

Evren   ise  bizim  için  yaratılan  kusursuz  kompozisyon

İyilik  dilersem   gülümser  evren

Hep  verir,   hep  verir

Yeter ki  istemeyi  bil

Kötülük  dilersem   kararır  içim

Bu  nedenle   cesaret  edemem

Lânet  okumaya  ve  küfretmeye

Asırlarca  yaşamış  tüm  mahlûkat  adedince

Dost  düşman  herkese  hakkım helâl  olsun  dilerim

Dilerim  onlar da  helâl  etsin

Ki  aydınlıkta  kalabileyim

Ölmek ne ki  yaşamak  yanında

Hangisi  daha  zor

Hangisi  daha  güzel

Bebeğin  anne  sütü  emdikten  sonra  

Başının  yana  düşüşünü  

Ve  yaşadığı  orgazmın  

Yüzüne  yayılan  mutluluğunu  gör

İşte  bu  mutluluktur  ölmek

Sırf  bunun  için  belki de

Bin  kez  doğmak  istenir

Gece  ve  gündüzden  habersiz

Ölüm, ölümsüzlük  bilincinin  olmadığı

Derin  sularda  nefeslenir  insan  

Nasıl  soluk  aldığını  bilmeden

Doğmadan  önce

Belirlenmiş  kader  kapısı  önünde

Beni  taşıyan  burcun  üstünden  bakarken

Ölümü mü tercih  etmeliydim  aydınlanmak  için

Yaşamayı mı  seçmeli  

Ölüme  hazırlanmak  için

Tercih  şansı  olsa  bile

Aynı  yola  çıkıyor  merdiven 

Tepede  göz  kamaştırıcı  bir  ışık

Yaşlanma  nedir  bilmeyen   belleksiz  zaman

İşaret  dili  ise  doğum  ve  ölüm

İki rengin  savaşı  hayat

İnsanın  kendi  içinde  ak  ve  kara

Kan  şekeri  düştüğü  zaman  ömrün  

Toplu  intiharı  tercih  etse de  hasar  görmüş  hücreler  

Bilirim ki  bedenim  faydalı olacak  tekrar  

Toprağın  beslediği  bitkilerin  damarlarında

Bir  düğün  başlayacak  yeniden

Ruhum  ebediyen  göklerin  ırmaklarında

Kemiklerimi  terk ederken

Ve  hiçbir şey  boşa  gitmez  doğada

Bilirim

Sen  iste  yeter

Evren  başka  boyutta  vermeye  devam  eder

Kendini  hazır  hissettiğinde  ölürsün

Gerçek  yaşamda  var  olmaya

Güneşin  doğuşu  gibi ölünün  dirilmesi

Işık  bedende  dilediği  şekle  girmesi

Nasıl  aşık  olunmaz   ölmenin  kendisine

Sabredeceğim elbet  çaresizce

O  muhteşem  güne  

Vadem  dolana  dek

Başlangıç  neredeyse

Son da  orada

Ölümsüzlük de

Orada

Büyük  büyük  laflar  değil  bunlar

Bir  böceğin  insana  aşkını  anlatan  günlüğü 

Tufan sonrası  büyümüş  bir  başağın

Günümüze  kadar  uzanan  soyunun

Henüz  olgunlaşmamış  meyvesinin  sözleri

Olgunlaşıp  konuştuğumda

İştiyakla  ölüme  koşacaksınız

Bilirim

2011

Müjgân  Akyüz Dündar