Tekbir
Düşe kalka yüzerken ömrümün denizinde
Ölüm sesleri duymak hüzün veriyor bazen
Bugün var görünenler yoklukların izinde
Giderken alacağı yalnızca beyaz kefen
Yaşlanmış hayallerden medet umduğum anda
Anılarım ağrıyor eskimiş bedenimde
Gençlik fırtınasının durulduğu zamanda
İçimin ürpertisi yankılıyor tenimde
Mezarların yönüne çevirdikçe çarkımı
Şafağın saçlarını ağartırdı bu dönüş
Davetsiz misafirler beklemedi kırkımı
Başımda konakladı tel tel parlayan gümüş
Henüz son elbiseyi giyinmemişken yüzüm
Gökteki ortak dili arayışım bitmedi
Karayı ak silgiyle sildikçe otuz cüzüm
Ölümden ötesine umutlarım yitmedi
Dualar arasında varlığımı bulmuşum
Köşk, araba istemem dünyanın fertlerinden
Destanlar yazacakken kendim destan olmuşum
TEK/BİR nefes kurtarsın ruhumu dertlerinden
2012
Müjgân Akyüz Dündar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder