"Allahümme Rabbe'nnâsi müzhibe'l ye'si
işfi en-te'şşâfi lâ şâfi illâ ente işfi
şifâen lâ yuğâdiru seka-men."
Manası: "Ey insanların Rabbi ve bütün ıstırapları
gideren yüce Allah'ım! Senden başka şifa
verecek yoktur; yalnız Sen şifa verirsin.
Ona (hastaya veya bana) öyle bir şifa ver ki,
üzerinde (hastada veya bende)
hastalığın en ufak izi bile kalmasın."
Tevbe suresi 128. ve 129.
Lekad câekum resûlun min enfusikum azîz(azîzun),
aleyhi mâ anittum harîsun aleykum bil mu’minîne
raûfun rahîm(rahîmun).
Andolsun ki; size, sizin içinizden
azîz bir Resûl geldi.
Sizin üzüldüğünüz şey, O'na ağır gelir
(O'nu üzer).
Size çok düşkün, mü'minlere şefkatli
ve merhametlidir.
Fe in tevellev fe kul hasbiyallâh(hasbiyallâhu),
lâ ilâhe illâ hûve, aleyhi tevekkeltu ve
huve rabbul arşil azîm(azîmi).
Bundan sonra eğer onlar dönerlerse,
o zaman onlara şöyle de:
“Bana, Allah yeter (kâfidir),
O'ndan başka ilâh yoktur.
Ben, Allah'a tevekkül ettim (güvendim).
Ve O, azîm arşın Rabbidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder